ตึกเรียนของคณะของต้อง  เป็นที่กล่าวขวัญกันในเรื่องของอาถรรพณ์และความน่าสะพรึงกลัว  เพราะมีเรื่องเล่าต่อ ๆ กันมานานว่า บริเวณที่ตั้งอาคารแห่งนั้น เป็นลานประหารชีวิตของนักโทษในสมัยรัชกาลที่ 6

     ต้อง เป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตึกเรียนหลังนี้มากนัก แต่ก็น่าจะเป็นเรื่องดี เพราะส่วนมาก ถ้าใครรู้ถึงอาถรรพณ์ของอาคารเรียนแห่งนี้ ก็ไม่กล้ามาตอนกลางคืนเลยแม้แต่คนเดียว

     และนักศึกษาเกือบทุกคนของมหาวิทยาลัยจะต้องแวะมาที่ตึกเรียนแห่งนี้ เพราะที่ี่นี่มีตู้ ATM ตั้งอยู่เพียงเครื่องเดียว เหตุผลอาจจะเป็นเรื่องตลก แต่เพราะเป็นมหาวิทยาลัยต่างจังหวัด ความเจริญจึงมีแค่นี้

     เรื่องของต้องเกิดขึ้นเมื่อวันอังคารที่ 15 มีนาคม คืนนั้นค่อนข้างเงียบ คนส่วนใหญ่ไปดูงานประจำปีที่ทางมหาวิทยาลัยจัดที่ในตัวจังหวัด "ต้อง" จำเป็นต้องไปกดเงินที่ตู้ ATM เพราะจะต้องไปจ่ายค่าหอดักในคืนนั้น ไม่อย่างนั้นจะถูกตัดสิทธิ์การอยู่หอพักในปีต่อไป

     เวลาประมาณ 5 ทุ่ม ต้องปั่นจักรยานมากดเงินที่ตึกเรียนหลังนั้น พอไปถึงที่ตู้ ATM ก็ต้องแปลกใจ  เพราะมีคนมากดเงินประมาณ 6-7 คน แถมไม่ใช่นักศึกณษา เพราะอายุมากราว ๆ วัยกลางคนกันทั้งนั้น

     ต้องยืนรอประมาณ 20 นาที ก็ยังกดเงินกันไม่เสร็จ สักพักยามคนหนึ่งปั่นจักรยานผ่านมาพอดี

     "อ้าวน้อง มายืนทำอะไรดึก ๆ อย่างนี้"  ยามตะโกนถามต้อง

     "อือ! ผมรอกดเงินน่ะครับ คิวยาวเลยพี่" ต้องตอบพร้อมกับส่ายหน้าเซ็ง 

    "อะไรน่ะ ! ไหนคิวยาว พี่เห็นน้องยืนรออยู่คนเดียว" ยามพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

     "แหมพี่! ล้อเล่นน่า ก็นี่ไง......" ต้องพูดพร้อมกับหันไปชี้คนที่มากดเงิน แต่ก็ต้องตกตะลึง เพราะคนที่มากดเงินเมื่อสักครู่ตอนนี้หายไปหมดแล้ว ต้องได้แต่ยืนอึ้ง

     "สงสัยเขากดกันเสร็จแล้วมั้งพี่" ต้องพูดปลอบใจตัวเอง

     "พี่ว่าน้องรีบกลับหอเถอะนะ ท่าทางไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่" ยามเตือนต้อง

     จากนั้นต้องก็กดเงินแล้วปั่นจักรยานเพื่อกลับหอพัก ขณะที่กำลังปั่นจักรยานผ่านไป ต้องก็หันไปมองที่ตู้ ATM แล้วก็พบว่าคน 6-7 คนที่เขาเห็นอยู่ยืนยิ้มและโบกมือให้เขากันใหญ่

     ต้องรู้ทันทีว่าเจอดีเข้าแล้ว จึงปั่นจักรยานกลับหอพักแบบไม่คิดชีวิต ต้องมาถึงอาการกระหืดกระหอบ

     "เฮ้ย! ต้อง เป็นไรวะ หนีผีมาเหรอ" โจ รูมเมทของต้องทักแบบกวน

     "เออสิวะ ! มึงรู้ได้ไง ไม่ใช่ตัวเดียวนะมึง มากันเป็นฝูงเลย" ต้องพูดด้วยเสียงสั่นเครือง

     ต้องเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้กับโจฟัง  ทั้งสองต่างหวาดผวาไปกับเรื่องที่ต้องได้เจอมาเมื่อกี้ง

     "เฮ้ย ! กูก็พอรู้มาบ้างว่าตึกนั้นเฮี้ยน เห็นพวกรุ่นพี่เขาเล่าให้ฟังน่ะ แต่มึงแม่งซวยว่ะ" โจออกความคิดเห็น

     รุ่งเช้า ทั้งสองต้องไปเรียนที่ตึกแห่งนั้น ต้องเดินไปเรียนด้วยความหวาดกลัว พอไปถึงตึกเขาก็ได้ยินเรื่องที่คนอื่นเล่า เหมือนกับที่เขาเจอเกี่ยวกับคนมากดเงินที่นี่

     ภายหลังต้องทราบว่า  คนเหล่านั้นเป็นพนักงานธนาคารของธนาคารแห่งนั้น  ที่เกิดอุบัติเหตุรถคว่ำตายหลายคน หลังจากที่เอาเงินมาเข้าที่ตู้ ATM และพวกเขาคงต้องการมาหยอกล้อเท่านั้น